Pulcinella Pulcinella
104
BLOG

res familiaris

Pulcinella Pulcinella Kultura Obserwuj notkę 0

na zakrzepłej cegle w pałacu pamięci
mały epigrafik zapisał swój wyraz
siebie w niebieskiej kredzie

do dziś krąży nad hipocampem
szukając znaku, błękitnego klucza
przesuwa ściany w zamku
bada ścieżki synaps, tam
gdzie stado ptaków tętni bladą krwią
czas złapany w klatkę, wyblakła rodzina
wygląda z gniazda w lascaux

Pulcinella
O mnie Pulcinella

przedmiot liryczny // który nie byłeś wcale nadzwyczajny / człowieku z wierszy / wieszany na drewnianym kołku / stawiany w kącie, leżysz na dnie szafy / i czekasz na to nie-wiadomo-co, a czasem / przyjdzie nocą mysz, pogłaszcze wąsem / coś-nie-coś ponadgryza los kukiełki / i tak codziennie i za każdym razem / tak ktoś ci coś ci zrobi z tobą / - dyżurny homo sapiens, rekwizyt - uczestnik // zaprawdę, zaprawdę ci powiem / jesteś poezji / nadzwyczajnie potrzebny

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura